Alzheimer co robić jak mózg nie chce...

Choroba Alzheimera  została odkryta przez niemieckiego lekarza dr.  Aloiza Alzheimera  po raz pierwszy w roku 1907 . On opisał typowe symptomy   i zmiany  w mózgu pacjentów , którzy w następstwie tej choroby, zmarli. Alzheimer jest najczęstszą formą  demencji mózgowej.

Jako demencja jest opisywana degradacja funkcji poznawczych  i sprawności fizycznej  jako następstwo  uszkodzeń i zniszczenia komórek  nerwowych. W Austrii jest chorych około 100.000 osób , z których około 65% ma chorobę Alzheimera.

W chorobie Alzheimera umierają, z do tej pory nieznanych powodów  komórki mózgowe. Obumarłe części nie zostają ponownie regenerowane  i powodują powstawanie, razem z innymi  białkami, typowych dla tej choroby  warstw w mózgu. Poprzez ten proces dochodzi do  zmniejszenia masy mózgowej  i obniżenia  koncentracji ważnych przekaźników nerwowych   jak i ilości  połączeń nerwowych. 

Diagnoza - choroba Alzheimera - może być postawiona z  80 - 90% pewnością. Ale całkowitą pewność masz dopiero po śmierci pacjenta , kiedy zostaje mózgowie zbadane w mikroskopicznym badaniu. Ta diagnoza zostaje postawiona, jeśli pacjent  wykazuje typowe ubytki pamięci  i zaburzenia w jego zachowaniu. Jeśli widoczne są pierwsze objawy, leży zachorowanie parę lat  z powrotem.

Przebieg choroby  jest bardzo różny  od bardzo wyraźnego  i zależnego od dotkniętych obszarów mózgowia, które mają wpływ na fizyczną konstytucję pacjenta  i jego  styl życia. Pogorszenie stanu zdrowotnego  postępuje bardzo powoli  i dopiero później bardzo szybko.

Choroba jest dzielona na trzy etapy  jej przebiegu , opisane poprzez postępowanie objawów: 

Wczesny etap
Objawy są często pomijane lub przypisywane normalnemu procesowi starzenia się

• Zaburzenia pamięci krótkoterminowej
• Trudności w znalezieniu słowa i wyrażenia
• Trudności z poczucia czasu
• Problemy orientacji w znanym otoczeniu
• Brak motywacji
• Trudności w podejmowaniu decyzji
• Depresja lub agresja

Średni etap
Problemy są uderzające i przeszkadzają pacjentom coraz mocniej . Poniższe ograniczenia  są typowe na tym etapie:

• Pacjent nie może żyć samotnie
• Nie  jest w stanie wykonywać codzienne czynności  jak gotowanie, robienie zakupów...
• On potrzebuje pomocy  przy myciu się, ubieraniu , korzystaniu z toalety.
• On ma problemy z wysłowieniem.
• On gubi się w najbliższym otoczeniu
• On ma halucynacje, urojenia i zaburzenia zachowania.
• Nie pamięta wydarzeń z niedawnej przeszłości i nazw.

Późny etap:
Pacjenci są całkowicie zależne od obcej pomocy i pielęgnacji:

• Krewni i znane przedmioty nie są rozpoznawane
• Wydarzenia nie są zrozumiane i nie prawidłowo interpretowane
• Trudności podczas jedzenia i chodzenia.
• Nie radzi sobie w znanym otoczeniu domowym
• Nietrzymanie jelit i pęcherza moczowego
• Przykuci na łóżko lub wózek inwalidzki

Niestety, obecnie nie ma leczenia lekarstwami , które by umożliwiły  wyleczenie. Zniszczone przez tą chorobę komórki nerwowe  nie mogą się zregenerować  i ich dalszy rozpad nie może zostać zahamowany. Niektóre leki i psychoterapia  mogą opóźnić jej postępowanie  i złagodzić symptomy. 

Ważne wskazówki, ułatwiające życie z chorobą Alzheima:

• Staraj się utrzymać znane i prowadź rutynę
• Wspieraj niezależności pacjenta.
• Unikaj konflikty
• Pomóc pacjentowi, aby zachować swoją godność.
• Promowanie zdrowia i kondycji.
• Nie stawiać zbyt wysokich wymagań.
• Korzystaj  z pomocy pamięci.
• Komunikacja stała  z pacjentem
• Spróbuj poprzez celowe aktywności  zrobić najlepsze z obecnych zdolności.