Alzheimer co robić jak mózg nie chce...

Choroba Alzheimera została odkryta przez niemieckiego lekarza dr. Aloiza Alzheimera po raz pierwszy w roku 1907 . On opisał typowe symptomy i zmiany w mózgu pacjentów , którzy w następstwie tej choroby, zmarli. Alzheimer jest najczęstszą formą demencji mózgowej.

Jako demencja jest opisywana degradacja funkcji poznawczych i sprawności fizycznej jako następstwo uszkodzeń i zniszczenia komórek nerwowych. W Austrii jest chorych około 100.000 osób , z których około 65% ma chorobę Alzheimera.

W chorobie Alzheimera umierają, z do tej pory nieznanych powodów komórki mózgowe. Obumarłe części nie zostają ponownie regenerowane i powodują powstawanie, razem z innymi białkami, typowych dla tej choroby warstw w mózgu. Poprzez ten proces dochodzi do zmniejszenia masy mózgowej i obniżenia koncentracji ważnych przekaźników nerwowych jak i ilości połączeń nerwowych.

Diagnoza - choroba Alzheimera - może być postawiona z 80 - 90% pewnością. Ale całkowitą pewność masz dopiero po śmierci pacjenta , kiedy zostaje mózgowie zbadane w mikroskopicznym badaniu. Ta diagnoza zostaje postawiona, jeśli pacjent wykazuje typowe ubytki pamięci i zaburzenia w jego zachowaniu. Jeśli widoczne są pierwsze objawy, leży zachorowanie parę lat z powrotem.

Przebieg choroby jest bardzo różny od bardzo wyraźnego i zależnego od dotkniętych obszarów mózgowia, które mają wpływ na fizyczną konstytucję pacjenta i jego styl życia. Pogorszenie stanu zdrowotnego postępuje bardzo powoli i dopiero później bardzo szybko.

Choroba jest dzielona na trzy etapy jej przebiegu , opisane poprzez postępowanie objawów:

Wczesny etap
Objawy są często pomijane lub przypisywane normalnemu procesowi starzenia się

  • Zaburzenia pamięci krótkoterminowej
  • Trudności w znalezieniu słowa i wyrażenia
  • Trudności z poczucia czasu
  • Problemy orientacji w znanym otoczeniu
  • Brak motywacji
  • Trudności w podejmowaniu decyzji
  • Depresja lub agresja

Średni etap
Problemy są uderzające i przeszkadzają pacjentom coraz mocniej . Poniższe ograniczenia są typowe na tym etapie:

  • Pacjent nie może żyć samotnie
  • Nie jest w stanie wykonywać codzienne czynności jak gotowanie, robienie zakupów...
  • On potrzebuje pomocy przy myciu się, ubieraniu , korzystaniu z toalety.
  • On ma problemy z wysłowieniem.
  • On gubi się w najbliższym otoczeniu
  • On ma halucynacje, urojenia i zaburzenia zachowania.
  • Nie pamięta wydarzeń z niedawnej przeszłości i nazw.

Późny etap:
Pacjenci są całkowicie zależne od obcej pomocy i pielęgnacji:

  • Krewni i znane przedmioty nie są rozpoznawane
  • Wydarzenia nie są zrozumiane i nie prawidłowo interpretowane
  • Trudności podczas jedzenia i chodzenia.
  • Nie radzi sobie w znanym otoczeniu domowym
  • Nietrzymanie jelit i pęcherza moczowego
  • Przykuci na łóżko lub wózek inwalidzki

Niestety, obecnie nie ma leczenia lekarstwami , które by umożliwiły wyleczenie. Zniszczone przez tą chorobę komórki nerwowe nie mogą się zregenerować i ich dalszy rozpad nie może zostać zahamowany. Niektóre leki i psychoterapia mogą opóźnić jej postępowanie i złagodzić symptomy.

Ważne wskazówki, ułatwiające życie z chorobą Alzheima:

  • Staraj się utrzymać znane i prowadź rutynę
  • Wspieraj niezależności pacjenta.
  • Unikaj konflikty
  • Pomóc pacjentowi, aby zachować swoją godność.
  • Promowanie zdrowia i kondycji.
  • Nie stawiać zbyt wysokich wymagań.
  • Korzystaj z pomocy pamięci.
  • Komunikacja stała z pacjentem
  • Spróbuj poprzez celowe aktywności zrobić najlepsze z obecnych zdolności.