Medycyna ortomolekularna - naturalne odżywki celowo użyte!

"Medycyna ortomolekularna jest  zachowaniem zdrowia  i leczeniem chorób  , spowodowanych zmianami  koncentracji substancji , które normalnie znajdują się w organiźmie  i są odpowiedzialne za nasze zdrowie! ". Ten opis  pochodzi od Linusa Paulinga , podwójnego laureata nagrody Nobla  i twórcy medycyny ortomolekularnej.

Pod pojęciem  medycyny ortomolekularnej jest do zrozumienia celowa  terapia odżywkami . Organizmowi zostają dostarczone  pewne substancje ( witaminy i witaminoidy, pierwiastki śladowe , aminokwasy, kwasy tłuszczowe, przeciwutleniacze , enzymy i fitochemikalie). Celem jest: 

  • utrzymanie zdrowia poprzez dostosowanie i metabolizm odpowiednio dobranych witamin , pierwiastków śladowych  i minerałów oraz zapobieganie chorobom.
  • wspieranie  procesów leczniczych chorób i zaburzeń funkcji poprzez  celowy wybór  odpowiednich, wspierających  składników odżywienia, substancji biochemicznie aktywnych  i leków.
  • poprawa wydajności fizycznej  i psychicznej poprzez  lepsze dostarczanie  niezależnych od obciążenia  przeciwutleniaczy i mikroelementów.

Normalnie, powinien każdy z nas przy zdrowym i zrównoważonym odżywianiu,  spożywać wszystkie  konieczne witaminy i odżywki. Niestety całkowicie zrównoważone jest nasze odżywianie bardzo rzadko. Regionalnie występują niedobory jak np. jodu  czy selenu  i niestety tego nie możemy unikać.  Obok złego nawyku odżywiania  może również niezdrowy tryb życia  (stres, palenie papierosów itp), ciąża czy okres laktacji  oraz pewne choroby , doprowadzić do  zachwiania równowagi i niedoborów. W tych przypadkach można wyrównać deficyte z dodatkową porcją  odżywek.

Najbardziej znanym zastosowaniem medycyny  ortomolekularnej jest  podwyższone dawkowanie witaminy C przy przeziębieniu. W międzyczasie udowodnono w wielu badaniach, że także przy innych chorobach w innych zakresach medycyny jest tego rodzaju dawkowanie celowe.Selen przy terapii nowotworowej, kwas foliowy podczas ciąży , fluor w stomatologii , siarczan glukozaminy w ortopedii..

Zasady medycyny ortomolekularnej są naukowo udowodnione i obecnie należą do podstaw medycyny szkolnej , bez dyskutowania. Medycyna ortomolekularna nie może zastąpić medycny szkolnej , ale jest doskonałym jej uzupełnieniem. Zasadniczo nie powinno się  zaczynać z terapią odżywczą dopiero  przy zachorowaniu , ale jako zapobieganie.

Brak składników odżywczych może być wykryty poprzez badanie krwi . To jest bardzo skomplikowana i kosztowna metoda , przy której brak wielu wartości  odniesienia  dla pojedyńczych składników odżywczych.  Dlatego  zwraca się wielu lekarzy na kinezologię  przy stawianiu diagnozy. W tym przypadku można z pomocą testów mięśni  stwierdzić reakcje pacjentów na pewne preparaty lecznicze.

W leczeniu zostają użyte  składniki odżywcze w bardzo wysokich dawkach i całkowicie czystych formach. Przy wyborze produktów jest konieczne zwrócenie uwagii, że producent nie użył  substancji dodatkowych lub wypełniających. Składniki odżywcze są często ze sobą kombinowane , aby wykorzystywać efekty synergiczne. Także w pożywieniu  nie wystąpują witaminy jako pojedyńcze. Dokładna znajomość tego zakresu odnośnie odżywek ,jest koniecznością. Trzeba wiedzieć, że istnieje wiełe preparatów jak np. cynk i miedź, które  w kombinacji działają  przeciw sobie .

W medycynie ortomolekularnej mamy do czynienia z łagodną metodą leczniczą. W tym przypadku nie jest ważne wysokie dawkowanie  odżywek , ale wyrównanie  z regionalnych niedoborów  jak np. jod czy selen , albo przy nadmiernym zapotrzebowaniu jak np. choroby tarczycy. W tym przypadku nie ma prawie żadnych lub bardzo minimalne objawy uboczne czy przeciwwskazania.  Zawsze jest konieczne poradzić się doświadczonego lekarza . W terapii odżywkami  zostają użyte częściowo preparaty o bardzo wysokiej koncentracji . Przedawkowanie, szczegfólnie przy witaminach  A, D , E i K  może mieć niekorzystne działanie uboczne, ponieważ one nie mogą być szybko wydalane przez nerki.  

Używanie wielu elementów biologicznych jest bardzo wymagające i dla tego celu jest konieczna znajomość  ich działania i dalsza edukacja medyczna. W Austrii nie ma specjalnego dyplomu dla lekarzy medycyny ortomolekularnej , ale to jest część wykształcenia  kinezjologów. Jeśli lekarz posiada ten dyplom  możesz być pewnym. że także w zakresie medycyny ortomolekularnej jesteś u specjalisty.